Ε... ΕΤΥΧΕ

Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο, έτσι δεν λένε; Κι όμως, αναγκάζομαι να αφήσω το σπίτι μου χωρίς να υπάρχει λόγος. Αναγκάζομαι να μείνω χωρίς πατέρα χωρίς λόγο. Αναγκάζομαι να προσφέρω ψυχολογική υποστήριξη σε μια καταθλιπτική μητέρα χωρίς λόγο. Ίσως τελικά τίποτα δεν συμβαίνει για κάποιο λόγο. Τίποτα.

Τι είναι η ζωή; Ένα παιχνίδι είναι. Κι εμείς όλοι πιόνια της. Το ζάρι διατάζει. Το ζάρι καθορίζει. Το ζάρι δείχνει το δρόμο. Κι εσύ απλά κινείσαι. Όχι εκεί που θέλεις αλλά εκεί που σε οδηγούν οι καταστάσεις. Εκεί που σε οδηγεί το ζάρι. Νομίζεις ότι κάνεις επιλογές. Νομίζεις ότι εσύ διαλέγεις τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφεσαι, τη μουσική που ακούς, τις ταινίες που βλέπεις, τα βιβλία που διαβάζεις. Όχι. Η αλήθεια είναι ότι δεν διαλέγεις τίποτα. Αν η ζαριά ήταν διαφορετική θα βρισκόσουν αλλού, με μια άλλη οικογένεια. Θα ήσουν κάποιος άλλος. Τα διάφορα ερεθίσματα σε συνδυασμό με τα γενετικά χαρακτηριστικά διαμορφώνουν το χαρακτήρα σου. Θα μπορούσες να είσαι κάποιος άλλος, διαφορετικός και ίδιος  την ίδια στιγμή. Και όχι επειδή το επέλεξες. Επειδή έτυχε.

 Ο άνθρωπος είναι ένα πιόνι, ένα τίποτα. Είναι μία συσσώρευση πληροφοριών, ερεθισμάτων, καταστάσεων, τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Τα αποθυμημένα του ενός γίνονται όνειρα του άλλου. Νομίζεις ότι θα κάνεις τη διαφορά. Νομίζεις ότι θα κατακτήσεις τον κόσμο, θα σώσεις τον κόσμο. Νομίζεις ότι είσαι ο καλύτερος ή ο χειρότερος άνθρωπος. Νομίζεις ότι είσαι διαφορετικός, ότι με τις πράξεις σου θα κερδίσεις την ευτυχία. Πιστεύεις ότι θα το καταφέρεις, ναι, το πιστεύεις. Και στην πορεία πιστεύεις ότι θα κάνεις τη διαφορά. Γιατί αυτό κάνει το τίποτα. Το τίποτα ελπίζει να γίνει κάτι. Δίνει και τη ζωή του για να γίνει κάτι. Μα στο τέλος συνεχίζει να είναι ένα τίποτα.

Σε τι διαφέρει ο άνθρωπος από τα ζώα; Μπορεί να σκέφτεται. Αυτή είναι η διαφορά. Έχει συνείδηση, έχει λογική. Έτσι τουλάχιστον λένε όλοι.  Έτσι τουλάχιστον μας έχουν μάθει. Τα λιοντάρια για να επιβιώσουν ζουν σε αγέλες. Οι αρκούδες για να επιβιώσουν πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Οι άνθρωποι για να επιβιώσουν σκέφτονται. Επομένως η λογική δεν είναι το θαύμα της φύσης, δεν κάνει τον άνθρωπο να διαφέρει. Αντιθέτως αποδεικνύει ότι και αυτός ανήκει στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο των πλασμάτων που ζουν και επιβιώνουν με κάποιον τρόπο. Η συνείδηση είναι απλά ένα εργαλείο. Ένα χρήσιμο εργαλείο επιβίωσης που δε διαφέρει από την οξυμένη όσφρηση ή ακοή.

Γιατί, γιατί, γιατί; Η πιο διαδεδομένη ερώτηση. Μια ερώτηση που οδήγησε στη δημιουργία πολιτισμού, στη δημιουργία των μεγαλύτερων επιτευγμάτων που κατακτήθηκαν ποτέ. Αυτή η ερώτηση ευθύνεται για την εξέλιξη του ανθρώπου. Έτσι λένε όλοι. Έτσι μας έμαθαν τουλάχιστον. Κι όμως, ο άνθρωπος εξελίσσεται όπως κάθε πλάσμα. Μάχεται, κατασκευάζει, ζευγαρώνει, επιβιώνει. Στην πορεία προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα που ο ίδιος δημιουργεί με όλα τα μέσα που υπάρχουν, με τη φιλοσοφία, την πολιτική, την επιστήμη. Και αυτό το ονομάζει παιδεία. Την προσπάθεια να βελτιωθεί για να επιβιώνει την ονομάζει παιδεία. Έχει  το συνήθειο να βάζει ταμπέλες στα πράγματα. Και όσο περνάν τα χρόνια προσπαθεί να βάλει ταμπέλες σε όσα περισσότερα πράγματα, έννοιες, καταστάσεις βρίσκει. Και όταν νομίζει ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο για να ανακαλύψει και να του δώσει ένα όνομα δημιουργεί τα δικά του καινούρια πράγματα μόνο και μόνο για να βάλει περισσότερες ταμπέλες. Επειδή με τις ταμπέλες αυτές δίνει απαντήσεις στα γιατί του. Και δίνοντας απαντήσεις στα γιατί του νιώθει ότι γίνεται κάτι. Νιώθει ότι κάνει τη διαφορά. Νιώθει ότι δεν είναι ένα τίποτα.

Με την αγάπη ολοκληρώνεται ο άνθρωπος. Με την αγάπη για την οικογένειά του, για τους φίλους του, για το ταίρι του, για ένα άθλημα, για το τραγούδι, για το χορό, για την εξουσία, για τα λεφτά. Με την αγάπη βρίσκει την ευτυχία. Με την αγάπη μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Έτσι λένε όλοι. Έτσι μας έμαθαν. Έτσι λες κι εσύ. Η αγάπη βρίσκεται πάνω από όλα. Έχει μεγαλύτερη αξία από την ανάγκη εύρεσης απαντήσεων. Ναι, αυτό ισχύει απόλυτα. Βλέπεις, η αγάπη είναι αυτή που κάνει τον άνθρωπο να πιστεύει ότι πραγματικά είναι κάτι διαφορετικό. Τα επιτεύγματα, ο πολιτισμός, η επιστήμη του δείχνουν ότι είναι κάτι αλλά η αγάπη είναι αυτή που σε κάνει να νιώθεις μοναδικός, να νιώθεις γεμάτος. Η αγάπη σε κάνει να προσπαθείς να βελτιωθείς και να βελτιώσεις τους γύρω σου. Αυτό το αίσθημα της έντονης έλξης σε συνδυασμό με ένα αίσθημα αυταπάρνησης είναι το κλειδί της ανθρώπινης επιβίωσης και εξέλιξης. Τα ζώα έχουν το ένστικτο για να λειτουργήσουν, να επιλέξουν, να επιβιώσουν. Ο άνθρωπος έχει την αγάπη για να λειτουργήσει, να επιλέξει, να επιβιώσει. Η αγάπη  τον ωθεί στη βελτίωση και έτσι στην επιβίωση του είδους.

Η ύπαρξη είναι κάτι το τυχαίο. Ο άνθρωπος παλεύει όλη του τη ζωή προσπαθώντας να αποδείξει το αντίθετο. Αυτή του η πάλη παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιβίωσή του. Μόνο που ο ίδιος δεν το κατανοεί αυτό. Δεν μπορεί να το αποδεχτεί. Ευτυχώς που δεν μπορεί να το αποδεχτεί. Αν πραγματικά μέσα σου πίστευες ότι ήσουν ένα τίποτα θα συνέχιζες να ζεις; Σκέψου το.

Ζω σημαίνει γελάω, ερωτεύομαι, αγαπώ, προσπαθώ, παλεύω, αγωνίζομαι, πονάω. Άλλοι είναι τυχεροί και άλλοι λιγότερο τυχεροί. Ζεις με αυτά που έχεις και κάνεις ότι είναι καλύτερο. Επιλέγεις, δημιουργείς, επιδιώκεις, καταφέρνεις, κάνοντας τη διαφορά. Κι όμως, όλο αυτό είναι μία ψευδαίσθηση.  Όλοι ζούμε με αυτή τη ψευδαίσθηση. Ο άνθρωπος είναι ένα τίποτα που νομίζει ότι είναι κάτι. Αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Απλά αυτές είναι οι συνθήκες. Υπάρχεις επειδή απλά υπάρχεις, χωρίς να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος.  Εσύ ζεις επειδή έτυχε. Και η ζωή σου θα διαμορφωθεί σύμφωνα με τα ερεθίσματα που δέχεσαι και τα ερεθίσματα που δέχονται οι γύρω σου. Και ακόμα κι αν ξέρεις ότι αυτή είναι η αλήθεια θα συνεχίζεις να κάνεις αυτό που ξέρεις καλύτερα. Θα συνεχίζεις να γελάς, να ερωτεύεσαι, να αγαπάς, να προσπαθείς, να παλεύεις, να αγωνίζεσαι, να πονάς, να ψάχνεις απαντήσεις στα γιατί σου. Άλλωστε άνθρωπος  είσαι, αυτό ακριβώς προορίζεσαι να κάνεις. Αναρωτιέσαι γιατί προορίζεσαι να κάνεις αυτό; Ε… έτυχε. –

της Μαρίας Γκροζντάνοβα