Ευελπιστώ ότι το παρόν τεύχος που κρατάτε στα χέρια σας κυκλοφόρησε την Παρασκευή, 13 Σεπτεμβρίου 2013. Παρασκευή και 13 λοιπόν. Ελπίζω μόνο να κυκλοφορήσει όντως τότε το τεύχος, γιατί το κείμενο αλλιώς δεν έχει σκοπό. Απλώς θέλησα να εξετάσω τι ακριβώς γίνεται, ή τέλος πάντων τι ακριβώς έχει γίνει, και έχει δώσει τροφή σε όλους τους δεισιδαίμονες να συντάξουν θεωρίες για την αποφράδα Παρασκευή και 13.
Δεν κάνω τον κόπο να μπω καν στα σάιτ που μιλάνε οι συνομωσιολόγοι, και αναφέρουν απίστευτα γεγονότα που έχουν συμβεί τυχαία όλα Παρασκευή και 13. Δεν είναι τυχαίο, όποτε πέφτει Παρασκευή και 13 ευθυγραμμίζονται όλοι οι πλανήτες του γαλαξία, η στάθμη του Ατλαντικού ωκεανού κατεβαίνει 3 εκατοστά και είναι η μόνη μέρα που δεν κάνει πορεία το ΠΑΜΕ. Όμως, μιλώντας πλέον σοβαρά, στις αγγλοσαξονικές χώρες, στις ισπανόφωνες χώρες και στην Γερμανία, ακόμα και σήμερα εν έτει 2013 ορισμένα κτίρια δεν έχουν 13ο όροφο, και ο αριθμός 13 δεν υπάρχει σε ορισμένους δρόμους. Προκατάληψη, ή διαχρονικός χαβαλές;
Γιατί Παρασκευή, και γιατί 13; Αναφέρω τις πλέον διαδεδομένες «θεωρίες»: ο Ιούδας ήταν ο 13ος μαθητής του Χριστού, και συγχρόνως ο 13ος καλεσμένος στον μυστικό δείπνο. Ο Χριστός σταυρώθηκε ημέρα Παρασκευή. Για τους Μουσουλμάνους, η Παρασκευή θεωρείται κακορίζικη καθώς ο Αδάμ και η Εύα έφαγαν τον απαγορευμένο καρπό ημέρα Παρασκευή, και η βιβλική πλημμύρα έγινε ημέρα Παρασκευή. Στη συνέχεια, η έκδοση διατάγματος από τον Πάπα, την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 1307 για την θανάτωση των Ναϊτών ιπποτών συνέβαλε στην διαμόρφωση κακών αντιλήψεων για την εν λόγω ημέρα. Πάμπολλες ακόμα ιστορίες, όπως η αποστολή Apollon 13, που εκτοξεύτηκε στις 13:13.. Μετά από την παρουσία προβλημάτων η αποστολή διακόπηκε στις 13 Απριλίου.. Επίσης, η Παρασκευή ήταν η μέρα εκτέλεσης κρατουμένων στην αρχαία Ρώμη. Και το τελευταίο: υπάρχει η αντίληψη πως όσα ονόματα έχουν 13 γράμματα έχουν την τύχη του διαβόλου (Jack the Ripper, Charles Manson, κτλ.). Τι μπορεί να κατεβάσει το ανθρώπινο μυαλό, όταν θέλει και μόνο.
Το ζήτημα είναι πως αυτή η Παρασκευή, όλες αυτές οι Παρασκευές και γενικότερα πολλές αντίστοιχες αντιλήψεις των ανθρώπων προέρχονται από αβάσιμες θεωρίες και ουσιαστικά αποτελούν ένα διαχρονικό παιχνιδάκι. Οι άνθρωποι θέλουν να ασχολούνται με κάτι. Θέλουν να παίζουν το ρεαλιστικό παιχνίδι της αποφράδας μέρας που όλοι θα προσέχουν που πατάνε, δε θα περνάνε κάτω από σκάλες και θα προσέχουν για τύπους με μάσκες χόκει και αλυσοπρίονα (βλέπε ταινία: Παρασκευή και 13. Κατά προτίμηση το original και όχι τα 27 sequel). Όλα μια ιδέα είναι, βαθιά ριζωμένη στο κεφάλι μας. Ούτως ή άλλως, και η προκατάληψη ένα χόμπι δεν είναι;
του Βασίλη Σερβετά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου