Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

ΧΗΜΕΙΑ

Όχι, όχι, μην μπερδεύεστε, είμαι νομίζω ο πιο ακατάλληλος άνθρωπος για να σας μιλήσω για πρωτόνια, νετρόνια και χημικές ενώσεις. Γι' αυτό και δεν θα το κάνω! Θα σας μιλήσω για την χημεία μεταξύ δυο ατόμων, ξέρετε αγόρι - κορίτσι, αγόρι-αγόρι, κορίτσι-κορίτσι...(αμηχανία).Τέλος πάντων, νομίζω καταλάβατε τι θέλω να πω. Το θέμα είναι, υπάρχει; Εννοώ, μπορεί όντως με μερικά άτομα να μην ταιριάζεις μόνο ιδεολογικά αλλά και χημικά, ή είναι μια ακόμα φτηνή δικαιολογία για να νιώθουμε "καλά" με τον εαυτό μας που δεν πέτυχε μια (ακόμα;) σχέση; Θα σας πω.
 Η αλήθεια είναι ότι δεν το έψαξα και πολύ το θέμα, αλλά διάβασα κάπου ένα άρθρο που λέει ότι ορισμένες ορμόνες-ουσίες (ή κάτι τέτοια, είμαι θεωρητική, η διαφορά για μένα είναι ελάχιστη) που παράγει ο ανθρώπινος οργανισμός, μερικά άτομα υποσυνείδητα τις εκλαμβάνουν ενώ άλλα όχι. Κάτι σαν την έλξη. Αυτό που κοιτάς κάποιον και φαντάζεσαι τον γάμο σας, τι θα φοράς στα βαφτίσια του πρώτου σας παιδιού, πώς θα είστε όταν γεράσετε...(οκ. Είμαι τρελή). Αλλά μετά από δέκα μέρες σου έχει περάσει!(;) Ναι, το κάνουμε όλοι. Το θέμα είναι, όντως ευθυνόμαστε εμείς ή είναι κάτι που δεν μπορούμε να ελέγξουμε; Δηλαδή, ωραίες οι ώρες που μιλάμε στο facebook αλλά αυτό το κλικ; ΤΟ κλικ παιδιά! Η μεγαλύτερη μπαρούφα που έχω ακούσει. Δεν μου έκανε, λέει, το κλικ. Κοίτα, εκτός αν είσαι υπολογιστής, το κλικ δεν θα στο κάνει ποτέ κανείς. Παραδέξου το, θέλεις τον φίλο του, φταίει η κοιλίτσα του\της, είσαι ακόμα ερωτευμένη\ος με τον πρώην σου, δίνεις πανελλήνιες, γράφεις αρχαία κατεύθυνσης...Αυτό ναι, να το δεχτώ. Το κλικ όμως ποτέ. Γενικά, για να μην πλατιάζω (επαναλαμβάνω, θεωρητική) είτε κλικ λέγεται είτε χημεία, καλό θα ήταν να τα αφήσουμε στην άκρη και να σκεφτούμε σοβαρά και ώριμα. Τον θέλω, με θέλει, το λέω, το λέει και τέλειωσε. Καλώς ή κακώς. Χωρίς προφάσεις, χωρίς ψέματα. Η Καθαρή αλήθεια. Σκληρό, ναι, αλλά πόσο πιο ειλικρινές;
Κι όμως, προτιμάς το ψέμα(και εγώ μαζί σου) γιατί σε κάνει να φαίνεσαι καλύτερος. Καλύπτει τα σφάλματα σου και σου δίνει την εντύπωση ότι είσαι αλάνθαστος και ότι μπορείς να τα επαναλάβεις, πιστεύοντας ότι δεν φταις εσύ. Βλέπε θρησκεία. Όπα, λάθος, θα χρειαστεί πολύ παραπάνω από είκοσι σειρές για να αναλύσουμε αυτό το θέμα, στο επόμενο τεύχος λοιπόν! Έφτασα στο τέλος νομίζω. Το μόνο που θέλω είναι να σκεφτείς, όχι τώρα, την στιγμή που θα επικαλεστείς την χημεία. Το πιστεύεις αλήθεια; Ή ζεις και εσύ το ψέμα;

Ευαγγελία Ζαμπέτη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου